مراقبه های روزانه - بیست و دوم مرداد
مراقبه 22/5:
روز:
شاد بودن عين دينداري و غمگين بودن عين بي ديني است. از نگاه من قديسان به هيچ وجه مقدس نيستند. چهره شان بسيار غمگين، بي روح و مرده است. چگونه ممكن است به معرفت خدا رسيده باشند؟ اگر معرفت خدا چنين غمي به بار مي آورد، پس بي ارزش است. اگر معرفت خدا مردم را اينگونه بي روح و با چهره اي كشيده مي سازد، پس بهتر است كه از خدا دوري گزيند. اگر تصادفا به خدا برخوردي، بگريز!
اين، نوع نگاه من به خداست. شايد شيطان است كه در هيات خدا در برابر قديسان حاضر شده. شايد شيطان اين مردم را فريفته است. خدا فقط مي تواند شور و حال باشد. فقط مي تواند سرور و شادماني باشد. خدا براي من چيزي نيست مگر شادي و نشاط. پس شادمان باش و بگذار شادي ات عبادتت شود.
شب:
از نشستن بدون دليل و انگيزه در سكوت لذت ببر- از صرف در سكوت نشستن، نفس كشيدن، وجود داشتن، گوش دادن به پرندگان يا به تماشا نشستن تنفست. اندك اندك رايحه اي تازه از تو برخواهد خاست. آن رايحه،آن توازن، آن آرامش، آن سكون همان مراقبه است كه در شكل هديه اي از فراسو پديد مي آيد.
هرگاه كسي آماده باشد هميشه چنين مي شود. رد خور ندارد! طبيعت در حق هيچكس بي عدالتي نمي كند. هركس هرآنچه را كه شايسته اوست از طبيعت دريافت مي دارد. اگر مردم بدبخت هستند شايسته آن هستند. لياقتشان بدبختي است. هيچكس ديگر در اين مورد مقصر نيست. هيچكس مسوول نيست. خودشان آن را به دست آورده اند اگر كسي شادمان است به اين معناست كه او شايسته شادماني است. طبيعت هميشه آن چيزي را به تو مي دهد كه براي آن شايسته باشي. براي آن آماده، مهيا و پذيرا باشي.
دعـــــای آرامـــــش